Het eiland Sibiolania maakt deel uit van de Italiaanse provincie Càgliari, deel van het autonome Sardinië. Sibiolania ligt zo'n 150 kilometer ten zuidoosten van Sardinië en bijna even ver oostelijk van Sicilië. Sibiolania is een Italiaanse gemeente met 15.000 inwoners. Het eiland heeft een oppervlakte van zo'n 94 km². Hoofdplaats is het stadje Arania.
Geschiedenis[]
De oudste sporen van bewoning op Sibiolania dateren al uit de steentijd, maar tot een beschavingsontwikkeling zoals op Malta of Sardinië is het waarschijnlijk niet gekomen: de eerste bewoners van Sibiolania waren eenvoudige vissers die wel in contact zullen zijn gekomen met de meer ontwikkelde eilanden, maar er zelf niet mee concurreerden. Het eiland is enkele malen geheel ontvolkt geweest, mogelijk als gevolg van natuurrampen.
De huidige bewoners van Sibiolania bereikten het eiland in de vroege middeleeuwen, ten tijde van de grote volksverhuizingen. Ze kwamen oorspronkelijk uit het noorden en oosten van Europa en spraken een Germaanse taal. Mogelijk waren zij Vandalen (die vanuit Noord-Afrika onder meer Sardinië bezetten), maar veel is onzeker. In ieder geval brachten zij hun Germaanse taal naar het eiland en die is gehandhaafd.
Sibiolania ligt strategisch en is in de loop der geschiedenis herhaaldelijk bezet door vreemde mogendheden, die het eiland echter alleen militair exploiteerden en relatief weinig blijvende invloed hadden. Vanaf de tiende eeuw valt Sibiolania toe aan Sardinië en hoewel er Arabische, Siciliaanse en zelfs Amerikaanse (Tweede Wereldoorlog) invallen zijn geweest is dat sindsdien eigenlijk zo gebleven.
Klimaat en landschap[]
De vlakte van Sibiolania
Sibiolania heeft een mediterraan klimaat met hete zomers en zachte winters. Sneeuw valt er hoogst zelden. In de zomer is er vaak droogte, wat voor de landbouw een probleem is: er is nauwelijks intensieve akkerbouw, al wordt er wel wijn verbouwd.
Sibiolania bestaat grofweg uit twee streken: de bergachtige Maha in het noordwesten en de vlakte in het zuiden. De oostkust bestaat uit kliffen en kleine baaitjes. In het gebergte (hoogste punt: Doro, 1200 meter) ontspringen verschillende riviertjes, waarvan alleen de Aho Uaer deels bevaarbaar is. In Arania mondt de rivier uit in zee en is er een haven.
Taal en dialect[]
De dominante taal is het Italiaans, maar daarnaast wordt door zo'n 80% van de bevolking het Sibiotisch gesproken, een Zuid-Germaanse taal. Hoewel het Sibiotisch veel Italiaanse en Sardijnse leenwoorden heeft is de taal in basis duidelijk Germaans en van groot belang voor de studie naar Germaanse talen. De taal heeft sinds 1999 officiële erkenning en wordt sindsdien ook in scholen gebruikt, al blijft het Italiaans de eerste taal. Straatnaambordjes zijn vaak tweetalig en soms zelfs ééntalig Sibiotisch. De omgangstaal is in bijna alle gevallen het Sibiotisch.